Als het aan veel fabrikanten van seksspeeltjes ligt, lopen er binnenkort heuse seksrobots rond. Veel voorstanders van seksrobots beweren dat seksrobots een bijdrage zullen leveren aan de seksuele gezondheid van individuen. Om die reden zou dit ook gunstig kunnen zijn voor samenlevingen overal ter wereld. Wetenschappers zeggen echter dat er nog veel meer onderzoek en studies nodig zijn voordat een dergelijke claim zou kunnen worden gedaan.
In 2012 publiceerde Science Direct een studie die stoutmoedig voorspelde dat de oudste handel ter wereld in 2050 door robots zou worden overgenomen. “De rosse buurt van Amsterdam gaat over androïde prostituees die vrij zijn van seksueel overdraagbare ziekten, niet zijn binnengesmokkeld uit Oost-Europa en gedwongen zijn tot slavernij [en] de gemeenteraad heeft directe controle over robot-sekswerkers. Denk aan prijzen, werkuren en de aangeboden seksuele diensten.
Gezondheidsaspecten van het gebruik van seksrobots
Nu is er een nieuwe studie gepubliceerd in BMJ Sexual and Reproductive Health. De auteurs zijn Susan Bewley en Chantal Cox-George. Ze bestudeerden algemene gegevens over de effecten van seks met robots op de menselijke gezondheid. Blijkbaar bleek hun onderzoek echter niet heel overtuigend. Bewley en Cox-George zeiden: “We vonden geen meldingen van primaire gegevens met betrekking tot gezondheidsaspecten van het gebruik van seksrobots. De overweldigend dominante markt voor seksbots staat los van de gezondheidszorg. Dus de ‘gezondheids-argumenten die gebruikt worden, zoals bij zoveel geadverteerde producten, zijn nogal misleidend. Momenteel zou het ‘voorzorgsbeginsel’ het klinische gebruik van sexbots moeten afwijzen totdat hun veronderstelde voordelen, te weten ‘harm limitation’ en ’therapy’, empirisch zijn getest.” In makkelijkere woorden: er is meer onderzoek nodig om te zien of seksrobots écht effect hebben op de gezondheid.
De onderzoekers gingen aan de slag met verschillende ideeën en beweringen dat seksrobots gunstig kunnen zijn voor de menselijke gezondheid. Toch vonden ze helaas geen gegevens die die beweringen ondersteunen. Seks met robots zou in ieder geval veiligere seks bieden. Ook werkten ze met stellingen over het therapeutische potentieel van de robots, bijkomende beweringen dat ze mogelijk het vermogen zouden hebben om pedofielen en zedendelinquenten te behandelen, en meer in het algemeen dat seks hebben met robots ‘maatschappelijke normen’ kunnen veranderen.
Morele vraagstukken
De claims kunnen dus niet worden bewezen, maar dat het klopt kan tegelijkertijd ook niet worden uitgesloten. Dat lijkt de reden te zijn waarom de auteurs uiteindelijk nogal filosofisch werden en speculeerden over vragen over toestemming en seksrobots. Ze stelden de vraag of de motivatie van de consument kon worden gebruikt in het bepalen van morele vraagstukken. Bijvoorbeeld: zou het ethisch zijn om seksrobots aan verkrachters te verkopen?
De Amsterdamse Wallen vol seksrobots? Dat wordt nog een dingetje. “Er kunnen juridische aansprakelijkheden zijn als de engineering van seksbots mislukt, wat leidt tot letsel of infectie. Ook is er onduidelijkheid over de verantwoordelijkheid voor condooms en reinigingsprotocollen. “Dus wie krijgt de schuld als een klant van een seksrobot geïnfecteerd raakt met een soa?”
Voorlopig nog geen Westworld-praktijken dus. Jammer!
